Καμμένα

Αφού τα μεροκάματα
έχουνε γίνει ρόμπα,
δεν έβαλα πετρέλαιο,
αγόρασα μιά σόμπα.

Το ίδιο κάμανε πολλοί,
απ' ό,τι έχω μάθει,
αφού στους περισσότερους
μίκρυνε το καλάθι.

Απ' τα καμμένα στα βουνά,
πήγα να κόψω ξύλα,
και έβγαλα μιά άδεια,
μην πάθω καμμιά νίλα.

Ευρήκα κόσμο στις πλαγιές,
με κάρα με καμιόνια,
και κελαηδούσαν τα πουλιά,
μαζί με τα πριόνια.

Μα μία σκέψη πλάκωσε,
μ' έλλειψη οξυγόνου:
Μην κάψουνε τα άκαφτα,
για νά 'χουν και του χρόνου;

Επιμέλεια: Δύ-στιχος