Με τον ρυθμό της ολοένα και αυξανόμενης κατανάλωσης ενέργειας στον πλανήτη , οι πόροι έχουν αρχίσει και εξαντλούνται (πετρέλαιο, και γενικώς ορυκτά καύσιμα), το οποίο οδηγεί αναπόφευκτα σε αύξηση των τιμών και προβλήματα τα οποία δύσκολα επιλύονται. Η μόνη λύση λοιπόν είναι η στροφή του ανθρώπου προς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως ηλιακή ενέργεια, αιολική, ενέργεια από τα κύματα της θάλασσας, γεωθερμική κτλ.
Οι πράσινες αυτές πηγές ενέργειας ακόμα και τώρα παραμένουν σε μεγάλο ποσοστό ανεκμετάλλευτες αν και η τεχνολογία γύρω από αυτές τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο και μάλιστα προς πηγές ενέργειας τις οποίες δεν είχαμε ιδέα πως να εκμεταλλευτούμε παλαιότερα.
Έτσι προέκυψε η ιδέα των τεχνητών νησιών παραγωγής ενέργειας. Ο αρχιτέκτονας Dominic Michaelis, ο γιος του Alex Michaelin, και ο Trevor Cooper-Chadwick, ανέπτυξαν μια ιδέα για την συγκέντρωση διαφόρων τρόπων εκμετάλλευσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ένα τεχνητό νησί το οποίο θα λειτουργεί αυτόνομα και θα μπορεί να παράγει μέχρι και 250 MW (!) ενέργειας. Η τεχνική αυτή συνίσταται στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, της αιολικής αλλά και της ενέργειας που είναι αποθηκευμένη στα νερά του ωκεανού με την μορφή της διαφοράς θερμοκρασίας.
Τι σημαίνει το τελευταίο; Σε μερικά σημεία η διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ της επιφάνειας της θάλασσας και του νερού που βρίσκεται στο βάθος, είναι μέχρι και 20 βαθμοί Κελσίου. Το θερμό νερό από την επιφάνεια της θάλασσας χρησιμοποιείται για να θερμάνει μια ποσότητα υγρής αμμωνίας που βρίσκεται σε ένα κλειστό δοχείο. Η αμμωνία μετατρέπεται σε αέριο και “διογκώνεται” , κινώντας μια γεννήτρια η οποία αρχίζει να παράγει ρεύμα. Στη συνέχεια το ψυχρό νερό από τα βάθη της θάλασσας χρησιμοποιείται για να ψύξει την αμμωνία ξανά , και ο κύκλος επαναλαμβάνεται.
Με τον τρόπο αυτό τα τεχνητά νησιά τα οποία θα έχουν σχήμα εξαγώνου (για να μπορούν να συνδέονται μεταξύ τους σαν κυψέλες ) θα παράγουν ενέργεια από αέρα, ήλιο και θάλασσα. Έχει υπολογιστεί ότι περίπου 50.000 τέτοια νησιά θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του πλανήτη σε ενέργεια, ενώ συν τοις άλλοις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και ως μονάδες αφαλάτωσης, μιας και το παραπροϊόν της όλης διαδικασίας είναι αφαλατωμένο νερό (πόσιμο).
Το εγχείρημα θα τεθεί σε εφαρμογή αργότερα μέσα στον χρόνο, από την εταιρία Virgin Earth Challenge.
Οι πράσινες αυτές πηγές ενέργειας ακόμα και τώρα παραμένουν σε μεγάλο ποσοστό ανεκμετάλλευτες αν και η τεχνολογία γύρω από αυτές τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο και μάλιστα προς πηγές ενέργειας τις οποίες δεν είχαμε ιδέα πως να εκμεταλλευτούμε παλαιότερα.
Έτσι προέκυψε η ιδέα των τεχνητών νησιών παραγωγής ενέργειας. Ο αρχιτέκτονας Dominic Michaelis, ο γιος του Alex Michaelin, και ο Trevor Cooper-Chadwick, ανέπτυξαν μια ιδέα για την συγκέντρωση διαφόρων τρόπων εκμετάλλευσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ένα τεχνητό νησί το οποίο θα λειτουργεί αυτόνομα και θα μπορεί να παράγει μέχρι και 250 MW (!) ενέργειας. Η τεχνική αυτή συνίσταται στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, της αιολικής αλλά και της ενέργειας που είναι αποθηκευμένη στα νερά του ωκεανού με την μορφή της διαφοράς θερμοκρασίας.
Τι σημαίνει το τελευταίο; Σε μερικά σημεία η διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ της επιφάνειας της θάλασσας και του νερού που βρίσκεται στο βάθος, είναι μέχρι και 20 βαθμοί Κελσίου. Το θερμό νερό από την επιφάνεια της θάλασσας χρησιμοποιείται για να θερμάνει μια ποσότητα υγρής αμμωνίας που βρίσκεται σε ένα κλειστό δοχείο. Η αμμωνία μετατρέπεται σε αέριο και “διογκώνεται” , κινώντας μια γεννήτρια η οποία αρχίζει να παράγει ρεύμα. Στη συνέχεια το ψυχρό νερό από τα βάθη της θάλασσας χρησιμοποιείται για να ψύξει την αμμωνία ξανά , και ο κύκλος επαναλαμβάνεται.
Με τον τρόπο αυτό τα τεχνητά νησιά τα οποία θα έχουν σχήμα εξαγώνου (για να μπορούν να συνδέονται μεταξύ τους σαν κυψέλες ) θα παράγουν ενέργεια από αέρα, ήλιο και θάλασσα. Έχει υπολογιστεί ότι περίπου 50.000 τέτοια νησιά θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του πλανήτη σε ενέργεια, ενώ συν τοις άλλοις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και ως μονάδες αφαλάτωσης, μιας και το παραπροϊόν της όλης διαδικασίας είναι αφαλατωμένο νερό (πόσιμο).
Το εγχείρημα θα τεθεί σε εφαρμογή αργότερα μέσα στον χρόνο, από την εταιρία Virgin Earth Challenge.
Σημείωση του blog: Ήδη οι αρχές του τόπου βρίσκονται σε συμφωνία με την κατασκευάστρια εταιρία και σκέφτονται να το εγκαταστήσουν πειραματικά στο νησί λύνοντας και το πρόβλημα της ηλεκτροδότησης και της υδροδότησης. Με ένα σμπάρο 2 τριγώνια! Όπως βλέπετε στη μακέτα η θέση του θα είναι κοντά στο εργοστάσιο της ΔΕΗ ώστε το ρεύμα που θα παράγεται θα τροφοδοτεί το δίκτυο ενώ το καθαρό νερό που θα προκύπτει από την αφαλάτωση θα διοχετεύεται στο δίκτυο που θα έχει πλέον συνεχή ροή. Το αλάτι θα φορτώνεται σε πλοία και θα γίνεται εξαγωγή για να καλύψει τα έξοδα λειτουργίας του και με το πλεόνασμα θα γίνουν έργα ανάπλασης της περιοχής που θα γίνει ενεργειακό πάρκο. Μετά ξυπνήσαμε!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου